تنهايي...
ميخواهم هنگامي ك نيستي...
به قلبم بياموزم كه چگونه آرام باشم...
و چگونه شكوه نكنم...
وچطور از جدايي سخن نگويم...
پس از اين سكوت خواهم كرد...
هنگامي كه نيستي هيچ نخواهم گفت...
حتي به چشمهايم خواهم آموخت اشك نريزد...
تو هم سكوت كن...
اگر ميخواهي ذره ذره ريشه عشق را در قلبم نخشكاني......
حرف نزن...
من به دوريت عادت ميكنم....
درآغوش بگیر